Chyba każdy z Nas lubi być komplementowany? Chwalony za wizualność, ceniony za działania? Ale jakby było tak pięknie, to nie byłoby za nudno? Czy brak krytyki nie sprawiłby, że zakochani w sobie stawalibyśmy sie próżni i niezdolni do podnoszenia poziomu naszej kreatywności, ambicji, estetyki ?
Osobiście uwielbiam krytykę, kiedy wiem, że nie kierują nią zazdrość, zawiść, antypatia... Lubię krytykę osób, które sama cenię, które dzięki temu, że dzielą sie ze mną swoją opinią pokazują mi nowe możliwości, pokazują nowe kierunki działań, nowe rozwiązania- jestem wdzięczna za każde słowo, dzięki, któremu poprawię coś i zmienię na lepsze....
A kiedy spotykacie się z tą nieprzyjacielską krytyką to - bierzecie ją do siebie? Dużo czasu zajeło mi zrozumienie, że nie ma się czym przejmować, że kiedy czuję, że bezpodstawnie ktoś poddaje mnie negatywnej ocenie szkoda mojego czasu na analizowanie takich słów, a tym bardziej brania sobie ich do serca - dziś kiedy słyszę 'hejterską' krytykę mogę śmiało powiedzieć - WISI MI TO !!! I takiej też umiejętności serdecznie Wam życzę :)
AW
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz